FIORI DE CRISTAL
Se davèrze le zime
’nté na luce
scampàda fòr
da nùgole de séda.
El sol el basa i mughi
e i li desmîssia
empizzàndo falìve
’nté la rasa.
Scavàda dentro i cròzzi
na cesòta.
La par na cross
che ciama a le orazion.
E dént,
fra zènto mazzi de brocón
lori, i amizi,
che adèsso no gh’è pu.
Par che i ne conta storie
de montagna,
sentéri lònghi
che ariva ensìn al ziél.
Canzon cantade
’nté na nòt solagna
per farse compagnia
su ‘n pradestèl.
I ne carézza el còr
coi sò silènzi
che smîgola la néf
sóra le zime.
E dal rifugio
zó fin ala val,
buta per quei che resta
i fiori de cristal.
